Curral das Freiras (Dolina Zakonnic)
Wioska położona na dnie głębokiej doliny, ze wszystkich stron otoczonej najwyższymi górami Madery. Spojrzenie na nią z punktu widokowego Eira do Serrado to obowiązkowy punkt wielu wycieczek. Ale rzeczy, które można tu doświadczyć, jest zdecydowanie więcej.
Polska nazwa miejsca „Dolina Zakonnic” jest tłumaczeniem angielskiego Nun’s Valley. By oddać znaczenie portugalskiej nazwy, należało by użyć frazy „zagroda dla bydła zakonnic”.
W dolinie znajdowały się bowiem ziemie należące do klasztoru Santa Clara z Funchal. Hodowano tu bydło, z których pozyskiwano mleko i mięso na potrzeby zakonnic.
Popularna legenda mówi, że zakonnice ukryły się w dolinie, gdy Funchal zaatakowali piraci. I o ile taki atak faktycznie miał miejsce (przeprowadzili go francuscy korsarze w 1566 roku), to historycy wątpią, że eskapada mniszek faktycznie miała miejsce.
Mapa i opis miejsc
Miradouro Eira do Serrado
Punkt widokowy, który wraz z biegnącą do niego ścieżką, jest najlepszym miejscem do podziwiania z góry Curral das Freiras.
Wygodna, brukowana ścieżka (około 300 m długości) zaczyna się na przełęczy Eira do Serrado. Jest tu parking, hotel (z widokiem na dolinę), restauracja, kawiarnia i sklep z pamiątkami. Warto spróbować kasztanowych ciasteczek - to tutejszą specjalność.
Caminho das Voltas
Ścieżka łącząca Eira do Serrado i dno doliny. Przez wieki, było to najszybsze połączenie z Curral das Freiras. Dziś to ciekawy widokowo szlak.
Ścieżka ma 2.1 km długości i licznymi zakosami biegnie cały czas w dół. Koniec ścieżki i centrum miasteczka dzieli 700 m (asfaltowa droga bez pobocza).
Zejście ścieżką jest łatwe i nie powinno zająć więcej godzinę. Nawierzchnia utwardzona kamieniami może być śliska. Po drodze można odbić na punkt widokowy.
Droga powrotna, pod górę, jest już dużo większym wyzwaniem. Daje jednocześnie wyobrażenie, z jakimi trudnościami musieli się kiedyś mierzyć mieszkańcy.
Stara droga ER 107
Drogę do doliny zbudowano dopiero na początku lat 60 XX wieku. Gdy w 2004 roku zbudowano nowy tunel, straciła na znaczeniu i szybko zaczęła popadać w zapomnienie. Dziś ta spektakularna droga jest już zamknięta i przedstawia sobą obraz nędzy i rozpaczy.
Pobocza są miejscami zarwane, wszędzie leżą fragmenty skał oderwanych od zbocza a drogą próbuje zawładnąć roślinność. Trawa i krzaki nieraz wyrastają wprost ze szpar w nawierzchni.
Miejsce ma niezwykły, prawie post apokaliptyczny klimat. Miłośnicy opuszczonych miejsc będą zachwyceni. Należy jednak pamiętać, że wejście na drogę może być niebezpieczne.
Zagrodzony już wjazd na drogę znajduje się niedaleko Eira do Serrado. Teoretycznie drogą można dotrzeć do samej Curral das Freiras. Do centrum z Eira jest 4.5 km.
Miasteczko Curral das Freiras
Za jego centrum (centro) uznaje się okolice placu sąsiadującego z kościołem. Na placu znajduje się informacja turystyczną. Jest to też całkiem ciekawy punkt widokowy.
W okolicy można znaleźć restauracje, w których serwowane są potrawy z kasztanów - kulinarny wyróżnik Curral das Freiras. Z kasztanów są robione zupy, kremy, ciasteczka i nalewki. Do polecanych lokali należą Sabores do Curral i La Perla.
Zaciekawionym tematem kasztanów można polecić niewielkie Museu da Castanha czyli Muzeum Kasztanów. Znajduje się ono w domu rodziny, która trudniła się ”kasztanowym biznesem”. Można zobaczyć starodawne wyposażenie i dowiedzieć się nieco (angielski opisy) o właściwościach kasztanów i wytwarzanych z nich produktach.
Poço dos Chefes
Jest to naturalne kąpielisko utworzone na rzece płynącej dnem doliny. Woda spiętrzona za pomocą tamy jest na tyle głęboka, że można tu nurkować a odważni nawet skaczą z wysokiej na kilka metrów skały.
Na okolicznych skałach jest nieco miejsca, niektórzy nawet się tu opalają.
To jeden z wielu wpisów poświęconych Maderze. Ich pełną listę, wraz ze skróconym opisem atrakcji znajdziesz tutaj.