Santana
Miasteczko jest kojarzone głównie z tradycyjnymi maderskimi chatami. Ale to nie wszytko, co warto tu zobaczyć.
1 Casas Típicas - mini skansen z kolorowymi domkami znajduje się tuż obok ratusza. Wstęp wolny.
2 Fajã da Rocha do Navio - poletka uprawne u stóp nadmorskiego klifu. Zapierające dech widoki z góry i niesamowity klimat na dole.
3 Cascata da Aguage - nieznany szerzej, malowniczy wodospad spadający do niewielkiego jeziorka. Wygląda jak miniatura słynnego Caldeirão Verde.
4 Parque Temático da Madeira - park rozrywki przybliżajacy kulturę i tradycję Madery. Stworzony głównie z myślą o dzieciach.
To jeden z wielu wpisów poświęconych Maderze. Ich pełną listę, wraz ze skróconym opisem atrakcji znajdziesz tutaj.
Casas Típicas
Mini skansen z chatami znajduje się przy ratuszu. Zgromadzone tu kolorowe, wyglądające jak z bajki, domki pozwalają uświadomić sobie, jak kiedyś mieszkali ludzie na wyspie.
W jednym z domków znajduje się sklepik z pamiątkami. Przy okazji kupna magnesu można wiec zajrzeć do wnętrza chaty. Dodatkową zachętą do odwiedzenie miejsca mogą być piękne kwiaty, w których toną domki.
To, że chaty przetrwały w Santanie, to efekt izolacji tej cześć wyspy. Ze względu na wysoki, klifowy brzeg, trudno było tu dotrzeć od strony morza, a wygodne drogi powstały dopiero niedawno.
Fajã da Rocha do Navio
Wykorzytywany pod uprawy bananów i winorośli, skrawek gruntu wciśniętym między brzeg a podnóże wysokiego klifu. Odwiedzający mogą liczyć na brak towarzystwa i niezwykły klimat miejsca odciętego od reszty świata.
Na dół można się dostać kolejką linową czyli teleferico. Kursuje w godz. 9:00 - 18:00 a koszt biletu (w obie strony) to 5 Euro. Biorąc pod uwagę widoki jakie można podziwiać z wagonika, nie jest to wygórowana cena.
Warto przed przybyciem sprawdzić (np. w Google Maps), czy kolejka aktualnie kursuje.
W marcu 2023 kiedy piszę te słowa, kolejka od pewnego czasu jest zamknięta dla turystów. Mogą z niej korzystać tylko miejscowi rolnicy. Nie ma też informacji kiedy turystyczne zjazdy ruszą znowu.
Będąc już na dole, można najpierw zejść na kamienistą plaże (ścieżka w prawo) a potem ruszyć na zachód w stronę poletek uprawnych.
Idąc wąską brukowaną ścieżka spotyka się lepianki z patyków, domki z kamienia, tradycyjną maderską chatę, kapliczkę Sao Pedro a nawet skrytą w grocie starą prasę do wina. Odpocząć można przy stolikach piknikowych z parasolami z palmowych liści.
Alternatywnym, choć trudniejszym sposobem na dostanie się na dół jest ścieżka zaczynająca się przy górnej stacji kolejki. Ma 700 m. długości, jest wąska i sporo na niej stromych schodów. Gdy jest mokro robi się ślisko. Na szczęście są barierki.
